Gdzie są moje dzieci? to trzecia książka poetycka Ilony Witkowskiej, autorki mieszkającej obecnie w Sokołowsku, laureatki Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej „Silesius”, wielokrotnie nominowanej do najważniejszych literackich nagród.

„Pierwszy raz poszedłem samotnie do lasu, kiedy miałem dwanaście lat. Las był stary i rozległy. Skłamałbym, gdybym powiedział, że się nie bałem. W lesie były małe zwierzęta i ślady wojny ludzi z ludźmi. Nie zgubiłem się. Nie żałowałem. Bardzo mi się podobało. Kiedy wróciłem na obiad, nikt nie dowiedział się, gdzie byłem. Nikt nie zobaczył rękojeści bagnetu, którą znalazłem w zarośniętym okopie. Po obiedzie napinałem mięśnie w słońcu niczym dzieciak z wiersza Ilony Witkowskiej, która jak nikt potrafiła zmusić mnie, bym przypomniał sobie urywek pradawnego lipca, za co jestem jej bardzo wdzięczny” – pisał o książce Darek Foks.

„Są na tym świecie rzeczy tak straszne i smutne, że mogą zostać opowiedziane tylko przez poetki. Wiersze Ilony Witkowskiej, tej wybitnej istoty, dozuję sobie pomału. Nie chcę, żeby pękło mi serce. Czytając je, przypominam sobie o prawdziwości świata. To ważne, kiedy wszystko dookoła zaprojektowane jest na oszustwo” – i Jagoda Szelc.